دادوستد پایاپای یک نوع روش معامله است که در آن کالاها یا خدمات به صورت مستقیم و بدون هیچ واسطه‌ای با کالا یا خدمات دیگر مبادله می‌شود و از هیچ نوع وسیله‌ای برای مبادله استفاده نمی‌شود. به عنوان مثال هیچ نوع پولی دریافت نمی‌شود.

این نوع مبادله یک حالت دوجانبه دارد البته احتمال سه‌جانبه بودن و چندجانبه بودن نیز وجود دارد. و در کشورهای پیشرفته به صورت همسان و متشابه در کنار نظام پولی آن کشور قرار می‌گیرد. البته معمولاً این حالت وجود دارد و کاربرد آن به صورت محدود می‌باشد.

مبادله کالا به کالا معمولاً در بحرانهای مالی و پولی به جای پول مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان روش دادوستد جایگزین پول می‌شود.

برای نمونه زمانی که پول رایج کشور به صورت غیر پایدار می‌شود (در حالت تورم و چرخه فروکشی قیمت‌ها) و یا در زمانی که پول رایج کشور به صورت ساده غیر قابل دسترسی برای هدایت و انجام تجارت می‌باشد

برخلاف باور و اذهان عمومی، هیچ نوع مدرک مبنی بر وجود یک جامعه یا اقتصاد که به صورت انحصاری و عمده‌ای و ابتدایی متکی بر دادوستد پایاپای نمی‌باشد. در عوض، کشورهایی که اقتصاد غیرپولی دارند به صورت اساسی بر پایه اصول قرض و وام و هدایای اقتصادی عمل می‌کنند.

زمانیکه معامله کالا به کالا در حقیقت اتفاق افتاد، زمانی بود که این مبادلات بین غریبه‌ها انجام می‌شد و یا حتی بین دشمنان انجام می‌شد. در زمانی که معاملات کالا به کالا یک نفره انجام می‌شد و حالت کاملاً غیررسمی داشت، معاملات سازمان یافته نیز شروع به رشد نمود و سومین بخش مبادلات کالا به کالا هدایت یافت. فرد مبادله کننده کالا به عنوان یک دلال عمل می‌کند و با بانکی که در آن اعضا دارای یک حساب می‌باشد یک وام ارائه می‌کند در زمانیکه خریدها انجام می‌شود و زمانیکه فروش انجام می‌شود اعتبار تهیه می‌کنند، در مقایسه با مبادلات یک نفره ملاحظات بسته به مبادلات غیرمساوی کاهش می‌یابد.

این نوع مبادلات در برزیل رواج داشته‌است البته در آن زمان هندوها هیچ اطلاعی از این مبادلات نداشتند. دادوستد پایاپای برای کشورها و شرکتهایی که سودی در مبادلات نقدی نمی‌بینند بسیار مفید و سودآور می‌باشد. این نوع مبادلات برای کسانی که دارای سیستم رایج پولی نمی‌باشند نیز مفید می‌باشد. این نوع مبادلات به عنوان مثال در تایلند انجام شد فردی به نام kut chum یک سری اوراقی چاپ نمود به عنوان سیستم مبادله مورد استفاده قرار گرفت. براساس قوانین جامعه کوپنهای کالا به کالا به نام Boon (بون) تغییر یافت. این کوپنها یک ارزش ثابت برای تایلندی‌ها داشت که به وسیله آن کالاها و سرویسها را در کشور خود معاوضه می‌کردند.