رسیدگی شایسته در هیات داوری ایجاب می نماید که اجازه داده شود تحت شرایطی در جریان دعوای اصلی خوانده علیه خواهان اقامه دعوا نماید یا خواهان دعوا یا دعاوی دیگری علیه خوانده اقامه کند. شخص ثالثی به دادرسی وارد شود و یا هر یک از اصحاب دعوا ثالثی را جلب نماید . در این صورت دعاوی طاری مطرح می شود. در رویه فعلی هیات داوری نیز چنان چه در جریان دعوای اصلی دعاوی طاری مطرح گردد هیات به هر دو دعوا طبق قانون آیین دادرسی مدنی رسیدگی می نماید.
اما سوال مهمی مطرح می شود اگر در دعوای طاری خواهان یا خوانده دعوا جزء فعالان بازار نباشند آیا هیات داوری صلاحیت رسیدگی دارد؟
در بحث صلاحیت هیات داوری توضیح داده شد که طبق ماده ۳۶ قانون بازار هیات داوری دارای صلاحیت اختصاصی می باشد که با وجود دو شرط اعتبار می یابد اختلافات مربوط به فعالان بازار و ناشی از فعالیت حرفه ای آنها ، حال اگر خوانده یا خواهان دعوای طاری فعال بازار نباشند و یا جزء فعالان بازار باشند اما اختلاف ناشی از فعالیت حرفه ی آنان نباشد در این صورت با توجه به این که دامنه ی صلاحیت هیات داوری را نباید تفسیر موسع کنیم: باید گفت اگر خواهان یا خوانده دعوای طاری جزء فعالان بازار نباشند هیات داوری وارد رسیدگی به دعوای طاری نمی شود اما اگر فعال بازار باشند و فقط فاقد صلاحیت موضوعی باشند یعنی اختلاف ناشی از فعالیت حرفه ای نباشد در این جا با توجه به اینکه دعوای اصلی حرفه ای محسوب میشود و دعوای طاری که از اسم آن مشخص است دعوای فرعی محسوب میشود و نشات گرفته از دعوای اصلی منوط به روشن شدن موضوع دعوای طاری باشد که در آنجا خواهان یا خوانده فعال حرفه ای نیستند و هیات خود را صالح ندانسته است در اینجا هیات می تواند قرار اناطه صادر کند تا دعوای طاری به عنوان یک دعوای اصلی در مرجع صالح طرح گردد و بعد از روشن شدن نتیجه ی دعوای طرح شده هیات به دعوای مطرح شده رسیدگی می کند.
Related entries
|
|