صندوق سرمایهگذاری تامین (صندوق های پوششی) (به انگلیسی: Hedge fund) که از آن با عنوان «پوشش سرمایه» نیز یاد میشود، سرمایهای است که بیش از دیگر انواع سرمایهها، میتواند جهت سرمایهگذاری در طیف وسیع تری از موقعیت های تجاری و سرمایه گذاری استفاده شود، اما تنها به وسیله سرمایه گذاران خاصی به کار برده می شود. این سرمایه گذاران عموماً موسساتی هستند، مثل پانسیون فاندها، بنگاه های دانشگاهی، یا افراد بسیار متمول. به عنوان یک شبکه، پوشش سرمایه در طیف گوناگونی از دارایی ها سرمایه گذاری می کند، اما آنها عموماً اوراق نقدشونده را در بازارهای عمومی معامله می کنند. آنها همچنین انواع وسیعی از استراتژی های سرمایه گذاری را به کار می برند، و از تکنیک هایی همچون فروش استقراضی و اهرم مالی بهر می جویند.
بایگانی ها
صندوق سرمایهگذاری در سایر صندوقها
صندوق سرمایهگذاری در سایر صندوقها، (به انگلیسی: Fund of funds) هدف از تشکیل این نوع صندوقها دستیابی به سطوح بالای تنوع بخشی است. یک صندوق سرمایهگذاری در سایر صندوقها، به طوری که از نامش پیداست، یک صندوق مشاع است، که سهام سایر صندوقهای مشاع (اعم از صندوقهای سهام، صندوقهای اوراق قرضه یا هر دو) را دارد. به هر حال مدیریت صندوقهای مختلف، هزینههایی نیز در بر خواهد داشت، به علاوه ممکن است برخی صندوقهای مشاع دارای پرتفوی مشابه باشند، در نتیجه خرید سهام صندوقهای بیشتر، همواره منجر به تنوع بیشتر نخواهد شد.
صندوق سرمایهگذاری مبتنی بر شاخص – صندوق شاخصی Index Fund
صندوق سرمایهگذاری مبتنی بر شاخص، (به انگلیسی: Index fund) گونهای از طرحهای سرمایهگذاری جمعی (اغلب یک صندوق سرمایهگذاری مشترک یا صندوق قابل معامله در بورس) است. در این نوع صندوقها هدف انطباق پرتفوی سرمایهگذاری با شاخص بازار سهام است. یک صندوق سرمایهگذاری مبتنی بر شاخص، الزاما منابع خود را براساس الگوی تعیین شده برای یکی از شاخصهای موجود در بازار، سرمایهگذاری میکند و تقریبا هیچ نوع معاملات آتی انجام نمیدهد.
صندوق سرمایهگذاری محدود
صندوق سرمایهگذاری محدود، (به انگلیسی: closed-end fund) شامل یک طرح جامع سرمایهگذاری است، که تعداد سهام مشخصی دارد و قابلیت بازخرید توسط صندوقهای دیگر وجود ندارد. برخلاف صندوق سرمایهگذاری نامحدود، بودجه بسته سهامهای جدید، توسط مدیران ایجاد نمیشود، بجای آن سهامها تنها در بازار معامله میشوند. این طرح اصلی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک میباشد، که قبل از بودجه دو جانبه باز وجود داشت.
صندوق سهام اختصاصی
صندوق سهام اختصاصی، (به انگلیسی: private equity fund) گونهای از طرحهای سرمایهگذاری جمعی میباشند، که بر مبادلات سهام اختصاصی متمرکز میباشند. این صندوقها از منظر ساختار، شرکتهای مشارکتی محدود هستند، که مسئولیت سرمایهگذاران در این صندوقها، به اندازه مبلغ سرمایهگذاری شده و مسئولیت مدیر صندوق در مقابل بدهیهای شرکت، نامحدود است و معمولأ هر ۳ تا ۵ سال، اقدام به سرمایهگذاری مجدد در شرکت و صندوقها مینمایند.
صندوق قابل معامله ETF
صندوق قابل معامله در بورس ابزاری رایج در میان سرمایه گذاران نهادی به شمار می رود و به آن ها امکان می دهد معاملات بزرگ و سریعی را در بخش هایی گوناگون وتخصصی نظیر نفت،طلا،مدیریت پسماندها و تولید محصولات نیمه رسانا انجام دهند.این قبیل سرمایه گذاران همچنین از ETF ها برای پوشش ریسک معاملات سهام،اوراق قرضه،کالا و دیگر انواع اوراق بهادار استفاده می کنند.این صندوق ها مجموعه وسیع تری از شاخص ها را در اختیار سرمایه گذاران حقیقی قرار می دهند.
صندوق های قابل معامله در بورس ابزاری برای سرمایه گذاران به حساب می آید که در بر گیرنده سبدی از سهام به صورت زیرمجموعه ای از یک شاخص معین می باشد.این نوع از صندوق ها تنها از طریق کارگزاران به سرمایه گذاران حقیقی ارائه می گردد و همانند سهام عادی در بورس قابل معامله هستند.
صندوق قابل معامله در بورس
صندوق قابل معامله در بورس، (به انگلیسی: exchange-traded fund) گونهای از صندوقهای سرمایهگذاری مشترک میباشد، که امکان پیروی از بازده یک شاخص معین را فراهم میآورد و سهام آنها همانند سهام شرکتهای عمومی، در بورس اوراق بهادار قابل معامله است.
صندوق کرکس
صندوق کرکس، (به انگلیسی: vulture fund) گونهای صندوق سرمایهگذاری یا صندوق سهام اختصاصی است، که در بدهی شرکتها یا کشورهای ورشکسته یا بحرانزده مالی، سرمایهگذاری میکنند.
صورت جریان وجوه نقد – گردش وجوه نقد
صورت جریان وجوه نقد، (به انگلیسی: cash flow statement) در حسابداری مالی به یک صورت مالی که حاوی گزارش جریان نقدینگی در فعالیتهای عملیاتی، مالی و سرمایهگذاری ترازنامه یک شرکت است، اطلاق میگردد. برای شرکتهای بزرگ این گزارشها عموما با مجموعهای از یادداشتهای توضیحی راجع به آیتمهای درج شده در گزارشها همراه هستند، که جزییات بیشتری را از گزارش افشا میکنند. این یادداشتها اجزاء جدا نشدنی صورتهای مالی اساسی هستند.
صورت سود و زیان
حتما به خاطر دارید که گفتیم یکی از مهمترین معیـارها برای انتخاب سهام یک شرکت، میزان سودآوری آن شرکت است. طبیعتا هر اندازه میزان سودآوری یک شرکت در مقایسه با قیمت سهام آن شرکت در بورس، بیشتر باشد، می تواند یکی از نشانه های ارزنده بودن سهم باشد. اما چگونه می شود از میزان سودآوری یک شرکت مطلع شد؟ صورت سود و زیان، بخوبی بیانگر میزان سود یک شرکت در پایان سال مالی است. شرکت ها موظفند در پایان سال مالی، صورت صورت و زیان خود را منتشر و از این طریق، میزان سودآوری خود را به سهامداران اطلاع دهند. در صورت سود و زیان، مواردی مانند میزان فروش شرکت ها، میزان هزینه های آنها و سایر اطلاعات با اهمیت مربوط به عملکرد شرکت قابل مشاهده است. سهامداران برای مشاهده صورت سود و زیان شرکت ها، می توانند به پایگاه اینترنتی www.codal.ir (خوانده شود کدال نقطه آی آر) مراجعه کنند.