بایگانی ها

قراردادی است كه به موجب آن یک طرف قرارداد (خریدار) حق فروش مقدار معینی از فلز مورد نظر و منطبق با استاندارد بورس را در زمان معین و با قیمت مشخص با طرف دیگر مصالحه می نماید بدون آنکه طرف دیگر (فروشنده) ملزم به فروش آن باشد.

قرارداد اختیار فروش، (به انگلیسی: put option) ابزاری در بازار بورس است، که به دارنده حق می‌دهد، که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را، با قیمت توافقی در دوره زمانی مشخصی بفروشد. درحالی‌که خریدار قرارداد اختیار خرید، به امید افزایش قیمت، آن را خریداری می‌نماید، خریدار قرارداد اختیار فروش، پیش‌بینی می‌کند، که قیمت در آینده، کاهش خواهد یافت.

قرارداد اختیار معامله، (به انگلیسی: call option) قراردادی است، بین خریدار و فروشنده، به‌نحوی که خریدار از فروشنده اختیار معامله، حق خرید یا فروش یک دارایی را در یک قیمت معین، خریداری می‌کند. در اینجا نیز همانند تمام قراردادها، هر طرف، امتیازی را به طرف مقابل اعطاء می‌کند، خریدار به فروشنده مبلغی تحت عنوان حق شرط پرداخت می‌کند، که در واقع همان قیمت اختیار معامله می‌باشد. فروشنده نیز حق خرید یا فروش دارایی مذکور را، در یک قیمت معین، به خریدار اعطاء می‌نماید.

قراردادی است كه توسط اتاق پایاپای و بر اساس قرارداد اصلی تهیه شده و هنوز تسویه نشده است.

قراردادی است که در آن اتاق پایاپای، به نمایندگی از طرف فروشنده فلز عمل می كند و مشتری خریدار آن است.

قراردادي است كه براساس آن عرضه‌كننده مقدار معيني از دارايي پايه را بر اساس مشخصات قرارداد سلف در ازاي بهاي نقد به فروش مي‌رساند تا در دوره‌ي تحويل به خريدار تسليم كند، خريدار مي‌تواند معادل دارايي پايه‌ي خريداري شده را طي قرارداد سلف موازي استاندارد به فروش رساند. قرارداد مذكور نيز در اين دستورالعمل به اختصار قرارداد سلف ناميده مي‌شود.

قراردادی است که در آن اتاق پایاپای به نمایندگی از طرف خریدار فلز عمل می كند و عرضه کننده فروشنده آن است.