بایگانی ها

کسب و کار (به انگلیسی: Business)، یک سازمان است که برای فراهم کردن کالا، خدمات و یا هر دو به مشتری ایجاد شده است. کسب و کار در اقتصاد سرمایه‌داری حکم‌فرماست، بیشتر کسب و کارها که مالک آن‌ها بخش خصوصی است برای این ایجاد شده‌اند که سودساز باشند و دارایی صاحب‌شان را بیشتر کنند. کسب و کارها می‌توانند ناسودبر باشند و یا مالک آن‌ها دولت باشد. از کسب و کاری که چندین فرد در دارایی آن شریک باشند با عنوان شرکت یاد برده می‌شود، هر چند که این واژه تعریف دقیق تری نیز دارد.

کومندا یکی از گونه های نخستین (انواع اولیه) شرکت‌ها است که در ایتالیای قرون وسطا روایی داشته. این نوع شرکت تنها برای انجام یک ماموریت و میان دو طرف ایجاد می گردیده. یکی از دوطرف (سرمایه گذار) در ونیز می مانده و دیگری (کارآفرین) با سرمایه ی شرکت به سفر تجاری رفته و برای شرکت ارزش افزوده ایجاد می کند. در نوعی از کومندا که یک طرفه بودند سرمایه گذار تا 75 درصد از سود را بر می داشت. مطالعه اسناد رسمی نشان می دهد که کومندا عامل ترقی اجتماعی افراد بوده.

گوگل والت (به انگلیسی: Google Wallet) یکی از خدمات پرداخت همراه از شرکت گوگل است که در آن برای کاربران این امکان فراهم می‌شود که اطلاعات مربوط به کارت‌های نقدی، کارت‌های اعتباری، کارت‌های وفاداری و کارت‌های هدیه خود و مواردی از این دست را در تلفن همراه یا هوشمندشان ذخیره کنند و سپس با استفاده…ادامه مطلب

مشارکت انتفاعی یا جوینت ونچر (به انگلیسی: joint venture) واحد تجاری مشترکی است که توسط دو یا جند مشارکت کننده برای مقصود مشخص تجاری، مالی، یا فنی ایجاد می‌شود. تا کنون برای جوینت ونچر در زبان فارسی معادل دقیقی ارائه نشده‌است. اما آنچه بیشتر در مورد آن به کار رفته، مشارکت انتفاعی است.

مضاربه قراردادی است که میان عامل و صاحب مال بسته شده و به این صورت است که عامل با سرمایه صاحب مال به داد و ستد پرداخته و در برابر آن به نسبت درصدی در سود با وی شریک می‌شود که البته اگر سودی بدست آید آن را با دارنده مال برپایه قرارداد تقسیم می‌کند.…ادامه مطلب

غرر به معنای ابهام در قراردادها و جهالت در آنهاست. هدف اسلام از بیان این قاعده این است که در فضای روابط اقتصادی معاملات و شیوه های استفاده از اموال کاملا شفاف، روان و گویا باشد، به گونه ای که طرفین قرارداد و سایر افرادی که در معرض این قرارداد مالی هستند از حق و…ادامه مطلب

موسسه انفرادی، (به انگلیسی: sole proprietorship) واحدهای اقتصادی از نظر تعداد مالک به دو دسته؛ شرکت‌های تضامنی و موسسات انفرادی تقسیم می‌شوند. واحدهای تک مالکی یا انفرادی، همان‌گونه که از نام آن پیداست، مالکیت این واحدها متعلق به یک نفر است، که معمولاً مدیر واحد تجاری نیز می‌باشد. فروشگاه‌های خرده‌فروشی، تعمیرگاه‌ها و مؤسسات حرفه‌ای فردی، مانند: وکلا و حسابرسان، به‌صورت تک مالکی اداره می‌شوند.

نمایندگی فروش نمایندگی یک شرکت یا فرد است. نماینده فروش با هدف فروختن و نه استفاده از محصولات و برای کسب سود، محصولات شرکت یا فرد دیگر را به نمایندگی از آن فرد یا شرکت به فروش می‌رساند. معمولاً در این روش از تجارت نمایندگی فروش با خرید محصولات از شرکت یا فرد اصلی با قیمت کمتر از قیمت بازار، به فروش محصولات اقدام می‌کند تا به این ترتیب ضمن افزایش فروش و برند شرکت اصلی، نمایندگی فروش نیز به سود و درآمد برسد. در این نوع از تجارت به این دلیل که نماینده فروش محصولات را از فرد یا شرکت خریداری و سپس نسبت به فروش آنها اقدام می‌کند، ممکن است نمایندگی فروش با تغییرات بازار دچار ضرر یا سود شود. لازم به ذکر است این نوع از تجارت با بازاریابی متفاوت است.

هزینه های سرمایه­ای دارای جنبه جاری، عادی و تکراری می­باشند و در مقابل دریافت کالا و خدماتی انجـام می­شوند که برای عملیات وظایف جاری سازمان دولتی و نگهداری اموال آن ضروری هستند. منابع و نتایج حاصل از این هزینه­ها معمولاً فقط متوجه سال مالی جاری که در آن هزینه انجام می­شود می­باشد نه سالهای مالی بعد.

هزینه­ های سرمایه­ای مخارجی هستند که انجام آنها موجب ایجاد یا افزایش اموال و داراییهای ثابت می­شود.