بایگانی ها

بیمه مشترک، (به انگلیسی: Co-insurance) از اصطلاحات و ضوابط مربوط به بیمه می‌باشد و عبارت است از اجتماعی بین بیمه‌گر و بیمه‌گذار که بمنظور پوشش مورد بیمه، هر یک به نسبت معینی، پس از احتساب کاستنی‌ها، تقسیم ریسک می‌نمایند.

قرارداد بیمه
عبارت
است از نوشتاری که بین بیمه‌گر و بیمه گزار با درج جزئیات پذیرش‌های دو طرف مانند، پوشش های درخواستی بیمه گزار، استثنائات و محدودیتها، شرایط ایجاد و پرداخت خسارت و سایر جزئیات متناسب مورد پذیرش بیمه‌گر و بیمه‌گزار در آن نوشته شده است. یک قرارداد بیمه‌ای بسته به نوع گروه بیمه‌ای به واسطه تعداد مورد بیمه/ بیمه شده یا مدت زمان قرارداد، بیمه نامه ساده نامیده می شود.

بیمه‌گزار شخص حقیقی یا حقوقی است که طرف تعهد بیمه‌گر است و شخصی است که با پرداخت حق بیمه جان، مال و مسئولیت خود و یا دیگری را برای مدت مشخص و معینی تحت پوشش بیمه قرار می‌دهد.
ماده 5 قانون بیمه مقرر می‌دارد: بیمه‌گزار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.

بیمه‌نامه سندی است که با توجه به قانون و مقررات بیمه و با توجه به پیشنهاد بیمه‌گذار و موافقت بیمه‌گر تنظیم شده و از طرف بیمه‌گر در اختیار بیمه‌گذار قرار می‌گیرد در بیمه‌نامه حدود وظایف و تکالیف و تعهدات طرفین تحت عناوین شرایط عمومی شرایط پیوست و شرایط خصوصی تعیین می‌گردد.
ماده سه قانون بیمه در ایران مقرر می‌دارد امور ذیل باید به طور صریح در بیمه‌نامه قید شود. تاریخ انقضای قرارداد، اسم بیمه‌گر و بیمه‌گذار، موضوع بیمه، ابتدا و انتهای بیمه، حادثه و یا عملی که عقد بیمه به مناسبت آن به عمل آمده است حق بیمه، میزان تعهد بیمه‌گر در صورت وقوع حادثه.

پرداخت مشترک، (به انگلیسی: Co-payment) در امور بیمه، به پرداخت قسمتی از هزینه‌های پزشکی و یا خدمات اورژانسی مورد نیاز افرادی که تحت پوشش بیمه درمانی گروهی می‌باشند، اطلاق می‌گردد. اینگونه پرداخت‌ها در عمل فقط در ایالات متحده آمریکا بکار گرفته می‌شود.

در مواقعی که فروش کالا به طرف مقابل از طریق گشایش اعتبارات اسنادی انجام شود این مرحله ضروری است

آن دسته از پوشش های بیمه ای که جزء پوشش های مکمل و تکمیل کننده پوشش‌های اصلی است و بنا به درخواست بیمه گزار (با پرداخت مبلغی اضافه تر) به تعهدات بیمه گر اضافه می شود را پوشش های تکمیلی گوییم. این دسته از پوشش ها به منظور خطرات با احتمال کم در مجموعه پوشش ها قرار می گیرند و نحوه انتخاب آنها کاملاً اختیاری است. و بعضاً تعهدات سنگینی را برای بیمه گر ایجاد می کنند.

از آنجائیکه در پروژه های در حال احداث با مدت زمان چند ساله، ارزش کالا و خدمات در سنوات بعدی اجرای پروژه از ارزش آن در سال اول بیشتر بوده ولی مبلغ مورد بیمه در بیمه نامه ثابت می باشد، برای اینکه خسارت وارده به ارزش روز پرداخت گردد مبلغی بین10 تا30 درصد مبلغ قرارداد به عنوان تعدیل تحت پوشش بیمه نامه قرار می گیرد.

تلف کلی فرضی به حالتی اطلاق میشود که شیء بیمه شده به طور کامل از بین نمیرود و یا به طور قطع از دسترس بیمه گذار خارج نمیشود، لکن در حالت اول هزینه نجات و تعمیر آن از ارزش آن شیء تجاوز میکند و در حالت دوم نیز بازیابی آن قطعی نیست. در چنین حالتهایی اصطلاح تلف کلی فرضی به کار میرود که این اصطلاح مختص حمل و نقلهای دریایی است.