صندوق بین المللی پول در سال 1970 حق برداشت مخصوص را برای نقل و انتقالات بین المللی به جای طلا معرفی کرد و به این ترتیب حق برداشت مخصوص در واقع ذخیره دارایی اصلی در سیستم مالی بین المللی شد.