بایگانی ها

شرکت عمومی محدود، (به انگلیسی: Public limited company) (به‌اختصار: PLC) گونه‌ای از شرکت سهامی عام (شرکت عمومی) است، که بر پایه قانون ثبت شرکت‌ها در بریتانیا، در حوزه‌های قضایی اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع و جمهوری ایرلند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شرکت مادر یا شرکت صاحب سهم یا شرکت مالک (به انگلیسی: Parent company) شرکتی است که سهام آن شرکت در مقابل شرکت دیگر (زیر مجموعه) به اندازه کافی (بیش از ۵۰ درصد) باشد تا کنترل مدیریت و عملیات بوسیله تأثیرگذاری و انتخاب هیئت مدیره لحاظ گردد.

شرکت مختلط یا شرکت غیرسهامی (به انگلیسی: Limited Partnership) گونه‌ای شرکت تضامنی است، که در آن چندین شخص بصورت مشترک، فعالیت‌های کارآفرینی مستقلی را، تحت نام یک شرکت اجرا می‌کنند. در مشارکت محدود، تعهدات یک یا چندین شریک در قبال بستانکاران این شرکت، محدود به سرمایه‌های آنان در شرکت است، (شرکای محدود) در حالی‌که دیگر شرکاء شخصاً در قبال بدهی شرکت، مسئولیت دارند، که این موضوع، مشارکت محدود را از شرکت تضامنی با مسئولیت محدود متمایز می‌نماید.

شرکت نامحدود، (به انگلیسی: unlimited company) یا شرکت خصوصی با مسئولیت نامحدود، توسط بازرگانانی ثبت می‌شود، که شخصاً از اعتبار و سرمایه کافی برای انجام امور تجاری برخوردارند. در این نوع شرکت‌ها چنانچه صرفاً یک سهام‌دار وجود داشته باشد، به آن معامله‌گر خبره نیز می‌گویند. مسئولیت این شرکت‌ها در زمان ادای دیون محدود به دارایی‌های شرکت نمی‌گردد و دارایی‌های شخصی سهامداران نیز ممکن است، جزو دیون شرکت مطالبه گردند. بنابراین اعتبار این شرکت‌ها قائل به فرد است و از این رو اداره ثبت شرکت‌ها، اطلاعات کمتری از آنها مطالبه می‌کند. از دیگر مزایای این شرکت‌ها، اعتماد بیشتر بانک‌ها و مؤسسات مالی در زمان اعطای تسهیلات به آنها می‌باشد

شرکت نوپا (به انگلیسی: Startup company) طبق تعاریف به یک شرکت‌ یا یک مشارکت و یا یک سازمان موقت گفته می‌شود که در جهت جستجوی راه حلی برای یک مدل کسب و کار قابل توسعه و تکرار پذیر راه اندازی می شود. این شرکت‌ها تازه ایجاد شده و در فاز توسعه و تحقیق برای بازاریابی قرار دارند. این شرکت‌ها در دورهٔ حباب دات کام محبوب شدند.

شرکت هلدینگ (به انگلیسی: Holding company) شرکتی سهامی است که دارای شرکت‌های زیرمجموعه دیگر بوده و کنترل شرکت‌های زیرمجموعه مستقیماً زیر نظر مدیران و هیئت مدیره شرکت اصلی است.شرکت هلدینگ با خریدن بخش عمده‌ای از سهام شرکتی دیگر، می‌تواند در آن شرکت حق رای داشته باشد، که در این صورت به شرکت دوم شرکت فرعی (یا وابسته) هم گفته می‌شود.

گونه‌ای از شرکت سهامی است، که بر پایه قانون ژاپن تعریف می‌شود. نخستین شرکتی که تحت این ساختار در ژاپن شروع به فعالیت نمود، فرست نشنال بانک ژاپن بود، که در سال ۱۸۷۳ تاسیس شد.

کسب و کار (به انگلیسی: Business)، یک سازمان است که برای فراهم کردن کالا، خدمات و یا هر دو به مشتری ایجاد شده است. کسب و کار در اقتصاد سرمایه‌داری حکم‌فرماست، بیشتر کسب و کارها که مالک آن‌ها بخش خصوصی است برای این ایجاد شده‌اند که سودساز باشند و دارایی صاحب‌شان را بیشتر کنند. کسب و کارها می‌توانند ناسودبر باشند و یا مالک آن‌ها دولت باشد. از کسب و کاری که چندین فرد در دارایی آن شریک باشند با عنوان شرکت یاد برده می‌شود، هر چند که این واژه تعریف دقیق تری نیز دارد.

کومندا یکی از گونه های نخستین (انواع اولیه) شرکت‌ها است که در ایتالیای قرون وسطا روایی داشته. این نوع شرکت تنها برای انجام یک ماموریت و میان دو طرف ایجاد می گردیده. یکی از دوطرف (سرمایه گذار) در ونیز می مانده و دیگری (کارآفرین) با سرمایه ی شرکت به سفر تجاری رفته و برای شرکت ارزش افزوده ایجاد می کند. در نوعی از کومندا که یک طرفه بودند سرمایه گذار تا 75 درصد از سود را بر می داشت. مطالعه اسناد رسمی نشان می دهد که کومندا عامل ترقی اجتماعی افراد بوده.

مشارکت انتفاعی یا جوینت ونچر (به انگلیسی: joint venture) واحد تجاری مشترکی است که توسط دو یا جند مشارکت کننده برای مقصود مشخص تجاری، مالی، یا فنی ایجاد می‌شود. تا کنون برای جوینت ونچر در زبان فارسی معادل دقیقی ارائه نشده‌است. اما آنچه بیشتر در مورد آن به کار رفته، مشارکت انتفاعی است.