بایگانی ها

خسارت عبارتست از زیان وارده به مورد بیمه که در نتیجه وقوع حادثه ایجاد می‌شود و جبران آن در تعهد بیمه‌گر می‌باشد در بعضی موارد تعهد بیمه‌گر ممکن است بدون وقوع حادثه نیز تحقق پیدا کند مانند پرداخت سرمایه بیمه در انتهای مدت در صورت حیات بیمه شده (در بیمه عمر و پس‌انداز) و یا برقراری مستمری بازنشستگی و نظایر آن.

در هر شرکت بیمه‌ای بخشی از ذخایر خسارت مربوط به تعداد ادعاهای ناشناخته خسارتهای آتیمی باشد که شرکت بابت تعهدات بیمه‌ای خود با آن روبرو است. بنابراین محاسبه و تعیین این خسارت ناشناخته یا به عبارت دیگر، خسارت معوق از اهمیت بسزائی برخوردار است. همواره وقفه ایجاد شده از زمان وقوع حادثه منجر به خسارت و ایجاد تعهد مربوط به پوشش‌های بیمهای تا زمان پرداخت و تسویه خسارت برای یک پرونده یا گروهی از پرونده های باعث ایجاد خسارت معوق می شود. بنابراین خسارت معوق تابعی از زمان ایجاد حادثه و زمان پرداخت خسارت یا زمان پرداخت خسارت دیگر است. همچنین برای شناسائی بهتر خسارت معوق، شناسائی زمان اعلام خسارت نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به بازه زمانی گزارش معوق یا ماهانه بوده یا سالانه که بیشتر سالانه مد نظر است.

خطر به امری گفته می‌شود که در صورت وقوع آن بیمه‌گر موظف به انجام تعهد خود می‌گردد مثل آتش‌سوزی، سیل، سرقت، سقوط هواپیما، تصادف اتومبیل، فوت انسان و نظایر آن.
مشخصات خطری که قابل بیمه شدن می‌باشد به شرح زیر است:
الف) محتمل‌الوقوع باشد (حتی‌الوقوع نبوده و وقوع آن غیرممکن نباشد)
ب) خارج از اراده بیمه‌گذار اتفاق افتد (عمدی نباشد)
ج) از نظر حرفه بیمه‌گری خطرات باید پراکندگی داشته و متجانس باشند در ضمن بیمه آنها به قدر کافی عرضه شود.

خود بیمه‌گی، (به انگلیسی: Self Insurance) از روش‌های مدیریت ریسک است، که در آن موسسه‎‌ای که با تجمع و گردآوری سرمایه و منابع مالی خود، کار مقابله با عواقب ریسک‌های مالی يا جبران خسارت‌های خود را، به دوش می‌گيرد.