پیوتهای محاسباتی که گاهی به آن “پیوت معامله گران کف” نیز گفته می شود، بر خلاف “پیوت های قیمت” (Price Pivots) ، از طریق اعمال روابط ریاضی بر روی قیمت بالایی، پایینی و پایانی کندل یا میله قبلی بدست می آید. نتیجه این محاسبه تعیین یک نقطه کانونی است که بازار حول آن به سمت بالا یا پایین بازگشت خواهد نمود. در واقع پیوت های محاسباتی با استفاده از سابقه قیمت، نقاطی را در قیمت مشخص می نماید که بازار در آنها پتانسیل بازگشت و تغییر جهت را دارا می باشد. بنابراین پیوت محاسباتی بر خلاف پیوت قیمت که چرخش واقعی قیمت را جهت دار نشان می دهد، تنها سعی در پیش بینی محل این چرخش دارد.
بطور کلی محل هایی که قیمت به آنها واکنش نشان می دهد تابعی از مقاومت ، حمایت، کمترین قیمت، بیشترین قیمت و قیمت پایانی روز قیل می باشند. در راستا بکارگیری مقادیر فوق در چند فرمول ساده، موجب محاسبه نقاط پیوت می شود که یکی از کاربردی ترین و پر قدرت ترین مقادیر حمایت و مقاومت می باشد.
یکی از کاربردی ترین نقاط پیوت (PP) این است که از طریق آنها متوجه می شویم بازار نزولی یا صعودی است. همچنین با توجه به مشخص شدن سطوح حمایت S1, S2, S3 و سطوح مقاومت R1, R2 و R3 به وسیله انها، تعیین اینکه بازار در صورت نزولی بودن تا چه حد پایین می آید یا اینکه در صورت صعودی بودن تا چه حد بالا می رود، کار آسانی خواهد بود. در تصویر زیر این خطوط را در نمودار 1 ساعته جفت ارز EUR/USD مشاهده می نمایید.