انباشت سرمایه (انگلیسی: Capital accumulation) پایهٔ نظام اقتصادی سرمایهداری است که در آن فعالیت اقتصادی پیرامون انباشت سرمایه شکل میگیرد که سرمایهگذاری به منظور کسب سود مالی تعریف میشود.[۱] در این زمینه، سرمایه، پول یا ذخیرهٔ مالی سرمایهگذاری شده به منظور کسب پول بیشتر (چه به شکل سود، رانت، بهره، حق اشتراک، کسب سرمایه یا برخی دیگر از اشکال بازگشت) تعریف میشود.
بایگانی ها
انباشت و جریان
در علوم اقتصاد، تجارت، حسابداری، و حوزههای مرتبط اغلب میان کمیتهایی که انباشت (موجودی) هستند و آنهایی که جریان هستند تمایز قائل میشوند. اینها در واحدهای اندازهگیریشان متفاوت هستند. یک متغیر انباشت در یک زمان مشخص اندازهگیری میشود، و کمیتی را که در آن نقطه از زمان وجود دارد نشان میدهد، که ممکن است در گذشته جمع شده باشد. یک متغیر جریان در یک بازهٔ زمانی اندازهگیری میشود. بنابراین یک جریان در واحد زمان اندازهگیری خواهد شد (مثلاً یک سال). جریان در این معنا تقریباً مشابه نرخ یا سرعت است.
برای مثال، تولید ناخالص داخلی اسمی آمریکا به مجموعهٔ تعداد دلارهایی که در یک دورهٔ زمانی (مثلاً یک سال) خرج میشوند اشاره دارد. بنابراین آن یک متغیر جریان است و واحدهای دلار/سال را دارد. در مقابل، سرمایهٔ ذخیرهٔ اسمی آمریکا مجموع ارزش تجهیزات، ساختمانها، موجودیها، و دیگر داراییهای واقعی در اقتصاد آمریکا است، که واحد دلار را دارد. این نمودار، تصویری بصری از چگونگی افزایش ذخیرهٔ سرمایهٔ موجود کنونی توسط جریان سرمایهگذاری جدید و تخلیه آن توسط استهلاک جریان را ارائه میکند.
انتشار
انتشار عبارت است از صدور اوراق بهادار برای عرضه عمومی.
انتقال قانونی
انتقال اوراقبهاداری است که به موجب قوانین خاص و یا با حکم دادگاه صالحه به شخص دیگری صورت میگیرد.
انتقال قهری
انتقال اوراق بهاداری است که با فوت دارندهي آن به وراث قانونی وی صورت میگیرد.
انحصار
وضعیتی در بازار که سهم یک یا چند بنگاه یا شرکت تولیدکننده، خریدار و فروشنده از عرضه و تقاضای بازار به میزانی باشد که قدرت تعیین قیمت و یا مقدار را در بازار داشته باشد، یا ورود بنگاههای جدید به بازار یا خروج از آن با محدودیت مواجه باشد.
انحصار
در علم اقتصاد، انحصار (به انگلیسی: monopoly) زمانی به وجود میآید که یک شخص ویژه یا یک سرمایهگذار کنترل کافی روی تولید یا خدمتی خاص دارد و به طور معنیداری برحسب اینکه افراد دیگر باید به آن دسترسی داشته باشند تعیین میشود.(این در تضاد باانحصار مصرف کننده است که در آن تنها یک شخص روی…ادامه مطلب
انحصار چندجانبه در طرف تقاضا (Oligopsony)
در زبان یونانی، oligo به معنای کم و Opsony به معنای خرید است. انحصار چندجانبه در طرف تقاضا، حالتی از بازار است که تعداد خریداران در بازار کم است، در صورتی که تعداد فروشندگان میتواند بسیار زیاد باشد. این حالت، معمولاً در بازار عوامل تولید (به ویژه نیروی انسانی) اتفاق میافتد که تعداد کمی از…ادامه مطلب
انحصار طبیعی
انحصار طبیعی یا وضعیت تکقطبی، وضعیتی است که یک شرکت تمامی یا بخش بزرگی از تقاضاهای خرید متقاضیان را فراهم میکند. همینطور وضعیت تک قطبی طبیعی وضعیتی است بر مبنای هزینه-فناوری یک صنعت که بیان میدارد:
بهترین و کاراترین اقدام برای کاهش هزینه تمام شده یک محصول در دراز مدت این است که آن محصول تنها در یک کارخانه مادر تولید شود. در بعضی موارد این وضعیت به عمده تامین کننده محصول در یک صنعت که اغلب اولین شرکت تولیدکننده محصول میباشد، یک برتری قابل توجه در زمینه میانگین هزینههای تمام شده برای تولید یک محصول در برابر دیگر شرکتهای رقیب میدهد. این وضعیت بیشتر در صنایعی ایجاد میشود که هزینههای اولیه بسیار غالبند و باعث ساخت اقتصادهایی در مقیاس بالا در مقابل اندازه بازار میشوند و از این رو موانعی را بر سر عرضه بوجود میآورند، نمونههایی که میتوان نام برد شرکتهای خدماترسان عمومی از جمله سرویسهای تامین آب و برق شهری میباشند.
ساخت شبکه ارتباطی (آب، خطوط لوله گاز، خطوط برق و تلفن) بسیار هزینه بر است. بخاطر همین، شرکتهای رقیب تمایلی به سرمایهگذاری پایهای که شرط اول برای رقابت در بازار تک قطبی مورد نیاز هست ندارند. با تمامی این موارد، امکان ایجاد شرایطی که در آن کنترل بازار عرضه تنها در دست چند شرکت بزرگ، حتی با وجود اینکه شرایط هزینهای صنعت دارای ویژگیهایی مشابه با ویژگیهای وضعیت تک قطبی باشد وجود دارد.
انحصار کامل (Monopoly)
در زبان یونانی، monos به معنای “تک” و polein به معنای فروش میباشد. در اقتصاد، انحصار در حالتی است که یک شرکت تسلط کامل و کافی بر روی کالا یا محصولی خاص دارد و میتواند مانعی برای ورود دیگر شرکتها در بازار ایجاد کند. حالت انحصار در حالت عدم وجود رقابت اقتصادی میان کالاهای جانشین…ادامه مطلب