قرارداد بیمه
عبارت
است از نوشتاری که بین بیمهگر و بیمه گزار با درج جزئیات پذیرشهای دو طرف مانند، پوشش های درخواستی بیمه گزار، استثنائات و محدودیتها، شرایط ایجاد و پرداخت خسارت و سایر جزئیات متناسب مورد پذیرش بیمهگر و بیمهگزار در آن نوشته شده است. یک قرارداد بیمهای بسته به نوع گروه بیمهای به واسطه تعداد مورد بیمه/ بیمه شده یا مدت زمان قرارداد، بیمه نامه ساده نامیده می شود.
بایگانی ها
بیمهگزار
بیمهگزار شخص حقیقی یا حقوقی است که طرف تعهد بیمهگر است و شخصی است که با پرداخت حق بیمه جان، مال و مسئولیت خود و یا دیگری را برای مدت مشخص و معینی تحت پوشش بیمه قرار میدهد.
ماده 5 قانون بیمه مقرر میدارد: بیمهگزار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.
بیمهنامه
بیمهنامه سندی است که با توجه به قانون و مقررات بیمه و با توجه به پیشنهاد بیمهگذار و موافقت بیمهگر تنظیم شده و از طرف بیمهگر در اختیار بیمهگذار قرار میگیرد در بیمهنامه حدود وظایف و تکالیف و تعهدات طرفین تحت عناوین شرایط عمومی شرایط پیوست و شرایط خصوصی تعیین میگردد.
ماده سه قانون بیمه در ایران مقرر میدارد امور ذیل باید به طور صریح در بیمهنامه قید شود. تاریخ انقضای قرارداد، اسم بیمهگر و بیمهگذار، موضوع بیمه، ابتدا و انتهای بیمه، حادثه و یا عملی که عقد بیمه به مناسبت آن به عمل آمده است حق بیمه، میزان تعهد بیمهگر در صورت وقوع حادثه.